Wie schrijft die blijft, is de slogan van Annie Benneker

–15 april 2022–
Ze had het er vaak over gehad met haar man; als het met één van hen niet meer zou gaan, dan wilden ze samen naar een woonzorgcentrum. Dertien jaar geleden overleed de man van Annie Benneker (84). Ze kon nog een poos zelfstandig wonen, maar kreeg veel kleine tia’s en werd daardoor vergeetachtig. Sinds anderhalf jaar woont ze in woonzorgcentrum de Molenkamp in Oldenzaal en ze vindt het er heerlijk. “Ik heb binnen het tehuis zelfs een vriendin gevonden.”

Rust

Wie schrijft die blijft, is de slogan van Annie Benneker Ze zag eerst wel op tegen de opname, al was ze al drie jaar trouwe bezoeker van de dagbesteding bij de Molenkamp. Maar het ging allemaal zo overhaast. “Het was in coronatijd, een vreemde tijd. Mijn zoon zei tegen me: ‘morgen gaan we je verhuizen, want de Molenkamp gaat vanwege corona op slot. Ik heb afscheid genomen van de kinderen en hen daarna drie maanden niet gezien. En weet je wat het gekke is? Het gaf me eigenlijk wel rust dat er even niemand langskwam.”

“De buitenwereld ziet niet hoe hard ze werken, ik wél”

Omdat ze vergeetachtig is, schrijft Annie veel op. Op tafel ligt een dagboekje, dat ze zelf uitzocht bij een winkel in de Vijfhoek. Ze schrijft niet alleen, maar knipt ook allerlei krantenkoppen en artikelen uit die ze interessant vindt en plakt die in haar boekje. Eén van die artikelen bevat een oproep aan Mark Rutte om de salarissen in de zorg te verhogen. “Daar ben ik het zó mee eens. De buitenwereld ziet niet hoe hard ze werken, ik wél. Elke dag weer.”

“Max Verstappen en voetbal staan ook in mijn boekje”

De aantekeningen en knipsels in het dagboekje helpen haar te onthouden welke onderwerpen voor haar belangrijk zijn. Als haar kinderen of kleinkinderen op bezoek komen, laat ze hen het boekje zien en kunnen ze er samen over praten. “Soms wil ik de kinderen iets vertellen, maar dan ben ik dat snel weer vergeten. Als ze dan langskomen, weet ik het niet meer. En daar zat ik mee. Door alles op te schrijven kan ik toch nog veel met hen delen. En ik ga ook mee in onderwerpen die de kinderen en kleinkinderen interessant vinden hoor! Max Verstappen en voetbal staan ook in mijn boekje.”

“Het is vooral fantastisch dat ik een vriendin heb gevonden”

Annie Benneker laat haar schrijf- en knipselboekje ook regelmatig zien aan haar nieuwe vriendin en medebewoonster Annie (94). “Annie woont op dezelfde gang. Ze kan niet goed horen. Al vanaf het begin dat ik hier woon zoeken we elkaar op, op de kamer. Mijn buurvrouw heeft geen kinderen en krijgt weinig visite. Daarom zorg ik een beetje voor haar.”
Ze bladert nog even door haar boekje en zegt dan: “De afgelopen 1,5 jaar heb ik in de Molenkamp geleerd dat ik zijn mag wie ik ben. Van kinds af aan is mij voorgehouden: ‘niet zeuren, gewoon vedan! En hier mag ik, als ik niet kan slapen even m’n zoon bellen. Of met de verzorging praten. Ik vind het hier fijn. En het is vooral fantastisch dat ik een vriendin heb gevonden.”