“De cirkel is rond”

–18 januari 2024–
Met enige regelmaat laat Mario van Hees, manager woonzorgcentrum Polbeek in Zutphen, in een blog zijn licht schijnen op het reilen en zeilen in de ouderenzorg. Deze keer over zijn overstap van woonzorgcentrum Gudula naar de Polbeek. 

“Waar je een deur open doet, gaat er ook altijd 1 dicht. In 1996 liep ik mijn eerste stage in de zorg in de Polbeek, nu 27 jaar later ben ik weer terug op deze mooie plek in Zutphen.Het klinkt al lang terug, maar is ook letterlijk de vorige eeuw, 1996, 15 jaar oud en mijn mavo diploma onder de arm, ik wou graag chirurg worden in een groot ziekenhuis, maar ja dan had ik toch iets beter mijn best moeten doen op school. Op advies van een kennis van mijn moeder had ik gekozen voor de opleiding tot verzorgende in Zutphen, als jong knulletje van toen net 16 jaar begon ik met een paar maanden theorie en toen was mijn eerste stage aangebroken.

In deze tijd waren er voldoende collega’s aan het werk in de zorg en werden stage plekken toegewezen, ik mocht in de Polbeek starten voor een periode van 3 maand, ik kwam te werken in het oude pand met lange gangen vol met bewoners die verschillende soorten zorgvragen hadden. Ik zie mezelf nog zo lopen, een klein ventje zonder enige benul van zorg met een pieper en een zorg assistent draaiden we samen een hele afdeling, ik kan je vertellen ik heb vaak met het schaamrood op de kaken gekeken hoe mijn collega’s dag in en dag uit hard aan het werk waren, en ik probeerde dus ook bij te blijven en hard mee te werken.

Ergens in deze 3 maanden is er een vlammetje gaan branden: zorg verlenen, hard werken en vooral samen een leuke dag hebben met collega’s en bewoners. Na die tijd is het heel snel gegaan. Ik maakte de overstap tot de verpleegkundige opleiding en kreeg steeds meer lol in dit mooie vak. Ik heb gewerkt met mensen met een verstandelijke beperking, onbegrepen gedrag, bij mensen thuis in de wijkverpleging, maar 1 ding stond altijd vast: hard werken en een leuke dag hebben bleven bovenaan mijn lijst staan.

Nu 27 jaar later ben ik weer terug in de Polbeek, waar ik zelf nog een collega trof die er 27 jaar geleden ook al werkte, toen op een andere afdeling dus we kenden elkaar niet, maar haar insteek in het werk is wel hetzelfde als die van mij: hard werken en een leuke dag hebben met de bewoners.

Ik ga de komende jaren dit motto vast blijven houden en samen met de collega’s in de Polbeek verder bouwen aan een mooie plek in het historisch Zutphen waar we allemaal hard werken, maar vooral het belangrijkste is dat we allemaal een leuke dag hebben. Dit geeft ons energie en de bewoners kunnen in de herfst van hun leven nog genieten van alles om hun heen.

Waar ergens een nieuwe deur is open gegaan, gaat er ook 1 dicht en dat is bij mijn verhaal hetzelfde. Voor mij ging in deze de deur dicht in Gudula. Tot september 2023 was ik werkzaam in Gudula, waar ik met veel energie en plezier samen met mijn collega’s bouwde aan een fijne plek voor nu en waar we ons voorbereidden op een mooie nieuwe locatie op de Bosweg.

In de Polbeek liepen een aantal zaken die direct moesten worden opgepakt waardoor  ik wat sneller dan iedereen lief was de overstap maakte ik Gudula tijdelijk achter me liet, met de deur op een kier. Zo als alles in het leven kun je nooit voorspellen hoe het verder gaat, maar konden gelukkig heel snel een geweldige nieuwe collega vinden in Dorinde die mijn werk in Gudula begin oktober al kon overnemen. Hierdoor had ik mijn handen vrij om mijn collega’s in de Polbeek te ondersteunen. Al snel merkte ik dat het werken in de Polbeek erg prettig was, er wonen en werken fijne mensen en de dynamiek van een stad als Zutphen brengt ook mooie vraagstukken met zich mee.

Maar al die tijd bleef mijn deur voor Gudula op een kier, vanaf dag 1 voelde deze locatie vertrouwd door de mooie mensen die hier wonen en werken. Alleen naarmate de tijd verstreek voelde ik dezelfde verbinding met de Polbeek, en kwam ik in spagaat, om een lang verhaal kort te maken hebben we begin dit jaar met elkaar besproken dat er een keuze gemaakt moest worden waarbij beide locaties recht hadden op stabiliteit en continuïteit.

Samen met Wim, Dorinde en Claudia kwamen we tot de conclusie om de situatie te laten zoals die nu was en na advies van de cliëntenraad en de OR is het nu ook officieel. Voor mij brak dus nu ook het moment aan om de deur bij Gudula te sluiten. Ondanks dat ik blij ben om samen met de collega’s verder te bouwen in de Polbeek merk ik toch wel dat het mij als mens wel emotioneert, de nieuwe deur was al open, maar een deur sluiten doet toch wel iets met je.

Ik wil daarom ook op deze plek mijn collega’s in Gudula bedanken voor onze fijne tijd en vooral in het bijzonder mijn collega Claudia. Wat hebben we mooie tijden met elkaar gehad, we kunnen samen hard werken maar samen ook veel lol hebben, ik ga dit missen, maar gelukkig blijven we in de regio nog collega. Iets meer op afstand maar ik vermoed dat de samenwerking even fijn zal blijven.

Nu ga ik verder met mijn reis in de Polbeek samen met mijn nieuwe collega Liesbeth, met alle andere collega’s gaan we mooie tijden maken, het wordt hard werken, maar wel zullen samen met de bewoners een leuke tijd gaan hebben.”