“Iets doen voor een ander maakt me blij”

Jantsje Miedema uit Joure werd afgelopen augustus 100 jaar. Door weer en wind stapt ze meerdere dagen in de week op haar fiets richting Sint Theresia om daar vrijwilligerswerk te doen. ‘Stoppen? Nee hoor, ik voel me niks anders dan vorig jaar.

Jantsje woont zelfstandig, in een vrijstaand huis. Ze onthaalt haar bezoek hartelijk, tiptop gekleed in een grijs/blauwe jurk, met sjaal. Een mooie broche maakt haar outfit compleet. In de serre schenkt ze thee in een sierlijk kopje. Jantsje heeft veel Engelse theekopjes, die overal in haar huis zijn uitgestald. ‘Mijn moeder had vroeger theekopjes in de pronkkast staan. Toen ze overleed kreeg ik die. Ik heb de verzameling uitgebreid, maar moet er nu wel mee stoppen. Er is in mijn huis écht geen ruimte meer voor nieuwe theekopjes.’

Achter de bar

Stilzitten kan Jantsje niet. Daarom doet ze vrijwilligerswerk bij Sint Theresia. Om de week is ze gastvrouw bij het haakgroepje en neemt dan altijd een lekkere verrassing mee voor de deelnemende bewoners. Bij de repetitie van het zangkoor zet ze alle stoelen klaar en schenkt ze koffie. Uiteraard zingt ze gezellig mee. ‘Liedjes zoals ‘Het karretje op de zandweg’, daar word ik heel blij van’, zegt ze. Ook in het café in Sint Theresia is ze een ochtend in de weekte vinden. ‘Dan sta ik alleen achter de bar en schenk zeker 20 kopjes koffie.’

Bekendheid

Iedereen in Sint Theresia kent Jantsje. ‘Als ik boodschappen doe zeggen mensen: o, u bent die vrouw die 100 is geworden!’ Ze wilden me zelfs op de foto zetten met de burgemeester, maar dat heb ik geweigerd hoor! Ik ben allang blij dat ik iets voor een ander doen kan. Dat maakt me blij.’ Dat Jantsje honderd jaar zou worden had ze nooit gedacht. ‘Wat het ‘geheime recept’ is? ‘Gezond eten. Onder de mensen blijven. En bewegen. Nooit stilzitten, maar gewoon doorgaan.’ Hard werken is ze van vroeger uit gewend. Haar ouders hadden een boerderij. En ze hielp vaak in de kruidenierswinkel in het dorp. Rijst afwegen, stroop in de strooppot gieten. Er was in de winkel altijd wel werk te doen.’

Na haar huwelijk werd ze huisvrouw en zorgde ze voor haar kinderen. Bij Sint Theresia is ze al sinds haar 80e vrijwilligster, vertelt ze. ‘Mijn man zat in verpleeghuis De Vlekke. Ik was daar hulp in het restaurant, maar na het overlijden van mijn man mocht dat niet meer. Ze zeiden dat de overheid had bepaald dat je na je 80e geen vrijwilliger mocht zijn. Ik vond dat heel erg. Maar Angela Kok, coördinator dagvoorziening van Theresia zei: ‘Kom maar bij ons hoor! Dat is inmiddels al 20 jaar geleden en ik ben daar nog steeds heel erg blij mee.

Enkele tips van Jantsje

‘Ga met de tijd mee, dat doe ik ook. Ik kan mailen en heb een eigen laptop. Eet gezond en wees zuinig met suiker. Maar neem op zondag wél een lekker advocaatje. Blijf vooral onder de mensen, dan voel je je niet eenzaam.’

 

 

Deel of print