Van vrijwilliger naar revalidatiepatiënt

–22 april 2022–
Elke maandagmorgen zette vrijwilliger Truus Oude Nijhuis-Tönis (74) energiek de stoelen aan de kant bij woonzorgcentrum Gereia. Het was weer tijd om te bewegen op muziek, want daar worden de bewoners erg vrolijk van, weet ze uit ervaring. Maar het tij keerde voor Truus medio september. In plaats van een actief vrijwilliger werd ze, na een naar ongeval, zélf als patiënt opgenomen op de revalidatie-afdeling van Gereia.

“Ik fietste het Mariakapelletje voorbij en daarna weet ik niks meer”

Ze ging een eindje fietsen op die onfortuinlijke zondagmiddag. “Ik reed op het Lossers voetpad en was op weg naar een kraampje langs de weg, waar je lekkere jam kunt kopen. Ik fietste het Mariakapelletje voorbij en daarna weet ik niks meer. Pas in het ziekenhuis, toen ze met me bezig waren, kwam ik weer bij.” Later bleek dat ze met haar elektrische fiets tegen een tegemoetkomende fietser, óók op een elektrische fiets, was gebotst. De twee fietsers zagen elkaar niet aankomen vanwege een hoge heg. Die is inmiddels gekortwiekt en er is ook een spiegel geplaatst.

In het ziekenhuis bleek dat Truus drie ribben, haar sleutelbeen én een botje in haar hand had gebroken. “Ik woon alleen en mocht niet naar huis. Waar wilt u naartoe?, vroegen ze in het ziekenhuis. Ik heb als eerste voorkeur Gereia opgegeven. Ik ken de mensen, omdat ik hier vrijwilliger ben. Gelukkig was er plek voor mij.” Ze werkt inmiddels hard aan haar herstel en volgt volop therapie in Gereia. Zo doet ze oefeningen aan de rekstok om haar arm losser te maken. “En ik ben dagelijks bezig met fietsen en traplopen, óók achterwaarts. Het gaat elke dag een beetje beter.”

FC Twente

Haar revalidatie verloopt vlot. Nog even en ze mag weer terug naar haar eigen woning in Berghuizen. Tot die tijd geniet ze van de gezellige sfeer in Gereia. “Ik zit graag in het restaurant. Daar praat ik met veel mensen. Laatst heb ik, als voetballiefhebber, op de afdeling een wedstrijd van FC Twente gekeken. Zat ik daar in m’n pyjama tussen de mannen. Maar wel supergezellig! Er wordt op de revalidatie-afdeling veel gelachen. Soms moet ik zelfs zeggen: “Hou op! Het lachen doet me pijn.”

“Doe mee, er is hier altijd wel iets waaraan je kunt bijdragen”

Het leuke is dat veel mensen in Gereia Truus kennen. Ze werkt er al jarenlang als vrijwilliger. Toen haar man in 2010 overleed zocht ze afleiding en hielp ze bewoners van Gereia met het maken van bloembakjes. Later sloot ze zich aan bij Bewegen op Muziek. “De vier vrijwilligers met wie ik samenwerk, zijn ook al gezellig bij me op bezoek geweest.” Ze kijkt er zeker naar uit om naar huis te gaan, maar wil graag kwijt dat ze heel blij is dat ze voor Gereia heeft gekozen. Als revalidatiepatiënt heeft ze nu aan den lijve kunnen ervaren dat de zorg in Gereia uitstekend is. Over een poosje hoopt Truus haar vrijwilligerswerk weer te kunnen hervatten. “Ik wil het zéker niet missen, want ik beleef er zelf veel plezier aan. Maar ik weet ook dat ze hier om vrijwilligers zitten te springen. Doe mee, er is hier altijd wel iets waaraan je kunt bijdragen.”


Lees meer over onze revalidatieafdeling bij Gereia in Oldenzaal en over vrijwilligerswerk bij de Zorggroep.

Deel of print