De dillema’s in de ouderenzorg
— 14 december 2022–
Met enige regelmaat laat Mario van Hees, manager woonzorgcentrum Gudula in Lochem, in een blog zijn licht schijnen op het reilen en zeilen in de ouderenzorg. Deze keer over de dilemma’s in de ouderenzorg.
“Vanaf mijn start in juli ben ik samen met mijn collega’s bijna elke dag bezig met de open diensten in het rooster, ik bemerk dat dit voor iedereen een worsteling is die steeds vaker frustreert en de vraag die steeds vaker opkomt is wanneer dit nu eens stopt. Deze vraag lijkt heel simpel, alleen is het antwoord jammer genoeg complex en hangt elk antwoord weer samen met de bereidheid van anderen, zodat we maar blijven worstelen zonder enig perspectief.
Ik hoor in de media en bij verschillende belangenorganisaties ook regelmatig weer een oproep met volgens hen “de oplossing”, alleen is het jammer genoeg niet zo simpel. Natuurlijk verdienen mijn collega’s in de ouderenzorg een beter en marktconform salaris, alleen willen wij als samenleving niet meer geld kwijt zijn aan zorg en aangezien onze tarieven betaald worden vanuit de overheid loopt het hier dan ook vaak spaak. Ook de oproep om meer te gaan werken vanuit competenties van nieuwe collega’s in plaats vanuit de juiste vooropleiding steun ik van harte, alleen vraagt de wet en regelgeving in Nederland nog steeds om gecertificeerde diploma’s.
Wat is dan wel de oplossing, wie kan dan wel het juiste antwoord geven? Volgens mij is het antwoord op deze vraag heel simpel, dat zijn wij met z’n allen in Nederland, wij als samenleving bepalen soms direct en soms indirect zelf hoe we omgaan met de ouderenzorg. Daarom is het ook van belang dat we in Nederland breed de dialoog met elkaar aangaan. Hoe zien wij de ouderenzorg vandaag de dag en hoe willen wij dat deze er over 20 jaar uitziet. Dit gesprek is van belang en dit gesprek kan ook alleen maar door ons zelf gevoerd worden.
Ik hoor iedereen al denken, dat is makkelijk we voeren een dialoog en lossen het op. Nee simpel is dit niet. Dit vraagt van ons allen om niet alleen te praten over de huidige situatie, maar ook om over onze eigen belangen heen te stappen en een blik vooruit te werpen. Wat we nodig hebben is een gedragen visie en dan pas kunnen we alle vragen gaan beantwoorden. Ik hoor jullie al denken, deze dialoog wordt door de overheid nu toch gevoerd, maar hierin wil ik jullie toch teleurstellen. Het klopt dat er wordt gesproken, maar zoals zo vaak is de intrinsieke motivatie van deze gesprekken niet het vormen van een visie, maar draagvlak creëren voor een visie die allang in achterkamertjes is bedacht.
Zolang wij brandjes blijven blussen en beleid laten bepalen door budgetten, blijft de golfbeweging in de zorg in stand. Het ene jaar budget eraf en wanneer er weer oprechte verbazing in de samenleving heerst over de krappe budgetten komt er weer geld bij. Maar uiteindelijk is dit nu juist de beweging die ons letterlijk met de rug tegen de muur heeft gezet en er voor zorgt dat de rek er na al die jaren echt uit is.
Ik kan jullie dus ook niet het antwoord geven waar iedereen op wacht, wel kan ik de oproep doen om samen met mij en velen in de zorg de rug recht te houden en in dialoog te blijven. Hierbij zal onze boodschap ook blijven dat we warme zorg willen verlenen waarbij bewoners een prettig dag hebben en collega’s een fijne werkplek. Ik zal jullie ook geen stemadvies geven, alleen lees de volgende verkiezingen goed alle partij programma’s door. Kom je veel concrete oplossingen tegen, haak dan snel af, vind je een partij die vooral in gesprek wil gaan om samen een visie te bepalen, dan kun je hen een plusje geven bij de stemwijzer.