“Stil verzet in de ouderenzorg”

— 15 februari 2023–
Met enige regelmaat laat Mario van Hees, manager woonzorgcentrum Gudula in Lochem, in een blog zijn licht schijnen op het reilen en zeilen in de ouderenzorg. Deze keer over het inhuren van extern personeel in de ouderenzorg. 

“De jaren waarin iedereen aandacht had voor de ouderenzorg en we door de invoering van het kwaliteitskader eindelijk stappen konden zetten in het verbeteren van de kwaliteit van zorg zijn voorbij. Het jaar 2022 was het jaar waarin we later zullen zeggen dat het verval van de ouderenzorg weer zijn herintrede deed: onze tarieven stijgen niet meer mee met de daadwerkelijke kosten en de kwaliteitsgelden zijn nu onderdeel van het integrale tarief (hierbij de kleine aantekening dat bijna alle zorgkantoren wel eerste een korting op de gelden heeft toegepast).

Vorig jaar kwam al langzaam aan het licht dat veel ouderenzorg organisaties het lastig hebben, de kosten stijgen snel, de huidige verpleeghuis plekken worden bevroren en daarbij wordt het tekort aan arbeidskrachten steeds nijpender. Zet hier tegenover dat de inflatie snel stijgt, nieuwbouw plannen wederom moeten worden aangepast aan veranderend beleid en externe inhuur een steeds groter impact heeft op de begroting.

Als je alles achter elkaar zet dan kan het beeld ontstaan dat de ouderenzorg in crisis raakt. Het tegenovergestelde lijkt echter te ontstaan. Zonder dat we iets afgesproken hebben lijkt 2023 het jaar van de ommekeer. Alsof iemand met een toverstokje heeft gezwaaid lijken bijna alle ouderenzorg organisaties het roer om te gooien. Langzaamaan wordt iets dat al heel lang een doorn in het oog is aangepakt: we zijn gestart met afbouw van het inhuren van extern personeel.

Ik hoor je denken, wat is hier nu zo bijzonder aan? Wat dit alles zo bijzonder maakt, is dat dit gebeurt zonder dat we het aan de grote klok hangen. Ook hebben we geen afspraken gemaakt maar volgt iedereen deze beweging die uitgaat van het feit dat je 95% van je personeel in eigen dienst wil hebben. Niet met de reden dat dit goedkoper is, maar omdat we als werkgever denken dat dit beter is. Beter voor de bewoners en cliënten die minder wisselende gezichten te zien krijgen. Beter voor familie omdat we met vaste contactpersonen kunnen werken die niet elk half jaar wisselen. Beter voor onze collega’s die samen in een vast team kunnen werken en gezamenlijk in regie zijn over hun werktijden en voor de kwaliteit van zorg doordat we iedereen kennen en van elkaar weten waar iedereen goed in is. Zogezegd dat de juiste persoon op de juiste plek werkt.

Mijn eigen woonzorgcentrum is ook gestart met het uitfaseren van externe inhuur, niet door hard in te grijpen, maar door langzaamaan te stoppen, langzaamaan eigen collega’s weer in dienst te nemen en door goed te kijken waar we welke functie voor nodig hebben. Niet meer uitgaan van wat moet, maar wat nodig is voor de bewoners en collega’s. Langzaamaan zien we een groei in collega’s in eigen dienst met als gevolg dat de kwaliteit groeit en dat als bijeffect onze begroting weer iets meer in evenwicht komt.

Ik roep daarom ook de collega’s op die door de jaren heen in dienst zijn gekomen van externe partijen om weer de beweging te maken richting het in dienst treden bij een zorgorganisatie. Er is weer ruimte om regie te hebben en de lonen zijn langzaam aan het verbeteren.  Maar als belangrijkste reden: de bewoners en collega’s wachten op je. Samen werken en het delen van je leven doe je toch beter als je onderdeel bent van het geheel?!”